bodenständig

bodenständig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈboːdn̩ˌʃtɛndɪç] IPA: [ˈboːdn̩ˌʃtɛndɪk]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rdzenny, tutejszy (np. o rasie zwierząt)

(1.2) naturalny, normalny, nieskomplikowany (np. o charakterze)

odmiana:

(1.1-2) st. wyższy bodenständiger; st. najwyższy bodenständigsten

(1.1-2)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der bodenständige	die bodenständige	das bodenständige	die bodenständigen
	mieszana	(k)ein bodenständiger	(k)eine bodenständige	(k)ein bodenständiges	keine bodenständigen
	mocna	bodenständiger	bodenständige	bodenständiges	bodenständige
Gen.	słaba	des bodenständigen	der bodenständigen	des bodenständigen	der bodenständigen
	mieszana	(k)eines bodenständigen	(k)einer bodenständigen	(k)eines bodenständigen	keiner bodenständigen
	mocna	bodenständigen	bodenständiger	bodenständigen	bodenständiger
Dat.	słaba	dem bodenständigen	der bodenständigen	dem bodenständigen	den bodenständigen
	mieszana	(k)einem bodenständigen	(k)einer bodenständigen	(k)einem bodenständigen	keinen bodenständigen
	mocna	bodenständigem	bodenständiger	bodenständigem	bodenständigen
Akk.	słaba	den bodenständigen	die bodenständige	das bodenständige	die bodenständigen
	mieszana	(k)einen bodenständigen	(k)eine bodenständige	(k)ein bodenständiges	keine bodenständigen
	mocna	bodenständigen	bodenständige	bodenständiges	bodenständige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bodenständigkeit ż, Boden m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: