bochenek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bochenek (język polski)[edytuj]

bochenek (1.2) chleba
wymowa:
IPA: [bɔˈxɛ̃nɛk], AS: [boχẽnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jeden chleb, bryła ciasta
(1.2) kulin. kształt, w jaki formowany jest chleb
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbochenekbochenki
dopełniaczbochenkabochenków
celownikbochenkowibochenkom
biernikbochenekbochenki
narzędnikbochenkiembochenkami
miejscownikbochenkubochenkach
wołaczbochenkubochenki
przykłady:
(1.2) Kochany, kup mi po drodze dwa duże bochenki chleba i trzy słodkie bułeczki z jabłkiem.
składnia:
kolokacje:
(1.2) duży / cały / mały bochenek • pół / ćwierć bochenka • bochenek chleba
synonimy:
(1.2) reg. śl. pecynek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bochen mrz, bocheneczek mrz, bochniec mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. bochniec < śwn. vochenz lub śwn. vochenze < pragerm. fochenza[1]
por. wł. focaccia[1]; por. czes. bochánek, czes. bochník[2]
źródłosłów nazwiska Bochenek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Roman Zawiliński, Streszczenie „Prac Filologicznych”, „Poradnik Językowy” nr 3/1908, s. 46.
  2. ↑ Hasło „bochenek” w: Izabela Malmor, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, s. 54.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bochenek&oldid=8340975”