blixt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

blixt (język szwedzki)[edytuj]

blixt (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) błyskawica[1][2]
(1.2) piorun, grzmot[2]
(1.3) flesz, lampa[1][2]
odmiana:
(1.1-3) en blixt, blixten, blixtar, blixtarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) blixtsnabb • blixtsnabbt • klotblixt • kulblixt
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) czas. blixtra
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 66.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=blixt&oldid=7099625”