blitzen

blitzen (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

IPA: [ˈblɪʦn̩] IPA: [ˈblɪʦtə] IPA: [ɡəˈblɪʦt]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) błysnąć, błyskać, błyszczeć

(1.2) meteorol. błyskać się, błysnąć się

(1.3) mot. robić zdjęcie fotoradarem

odmiana:

(1.1-3) blitz|en (blitzt), blitzte, geblitzt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Blitz m, Blitzen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: blitzen • abblitzen • anblitzen • aufblitzen

źródła: