blindhet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

blindhet (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) med. ślepota
(1.2) przen. ślepota
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. blind
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

blindhet (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ślepota[1]
odmiana:
(1.1) en blindhet, blindheten; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) solblindhet • snöblindhet
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. blända, förblinda
przym. blind
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 66.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=blindhet&oldid=8339210”