blejtram

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

blejtram (język polski)[edytuj]

łączenie narożników blejtramu (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈblɛjtrãm], AS: [blei ̯trãm], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. rama, na której malarz rozpina płótno na obraz; zob. też blejtram w Wikipedii
(1.2) więz. twarz[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Rozpiął płótno na blejtramie i zaczął je gruntować.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krosna malarskie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. blejtramowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Blendrahmen[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: twarz
źródła:
  1. ↑ Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 131.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 36.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=blejtram&oldid=8033919”