blachara

blachara (język polski)

wymowa:

IPA: [blaˈxara], AS: [blaχara], ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. pejor. dziewczyna lub młoda kobieta darząca zainteresowaniem mężczyzn jeźdzących dobrymi, luksusowymi samochodami (stanowiącymi symbol dostatku)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blachara	blachary
dopełniacz	blachary	blachar
celownik	blacharze	blacharom
biernik	blacharę	blachary
narzędnik	blacharą	blacharami
miejscownik	blacharze	blacharach
wołacz	blacharo	blachary

przykłady:

(1.1) Piotrek poderwał kolejną blacharę na tę swoją beemkę.

(1.1) Jednak moje zdanie jest takie, żebyś kupił takie auto, jakie ci się podoba, nie żeby wyrywać dupy, bo wyrwiesz blacharę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blachowanie n, blacha ż, blacharstwo n, blacharz m, blaszak m

czas. blachować ndk.

przym. blacharski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. blacha (z której składa się samochód)

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: