blåmåndag

blåmåndag (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rzad. rel. (zwykle w formie określonej liczby pojedynczej: blåmåndagen) właśc. poniedziałek przed Wielkim Postem

(1.2) rzad. rel. (zwykle w formie określonej liczby pojedynczej: blåmåndagen) poniedziałek w Wielkim Tygodniu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) szw. blå + måndag → niebieski + poniedziałek

uwagi:

zobacz warianty: blå måndag

zobacz też: fastlagen • fastlagssöndagen / köttsöndagen • blåmåndagen / fläskmåndagen / korvmåndagen • fettisdagen / vita tisdagen • fastan / fastetiden / påskfastan • askonsdagen • midfastosöndagen • stilla veckan / passionsveckan / dymmelveckan • palmsöndagen • blåmåndagen • vita tisdagen • dymmelonsdagen • skärtorsdagen • långfredagen • påsk • påskafton • påsknatten • påskdagen • annandag påsk • påskveckan (okres wielkanocny)

źródła: