biszkokt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

biszkokt (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈbʲiʃkɔkt], AS[bʹiškokt], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. biszkopt[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. bis + coctus 'pieczony dwa razy'[2]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: biszkopt
źródła:
  1. Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 195.
  2. Hasło „biszkopt” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.