bilans

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bilans (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) księg. sprawozdanie finansowe
(1.2) proporcje wpływów i wypływów
(1.3) zestawienie porównawcze
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Pozycje inwentarza sporządzonego przez jednostki, które nie prowadziły uprzednio ksiąg rachunkowych, powinny stanowić odpowiedniki lub rozwinięcia poszczególnych pozycji bilansu otwarcia.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) bilans otwarcia • bilans zamknięcia • bilans rocznysporządzać / sporządzić bilans
(1.2) bilans wodny • bilans cieplnysporządzać / sporządzić bilans
(1.3) bilans obrotów bieżącychsporządzać / sporządzić bilans
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bilansówka ż, bilansowanie n, bilansowość ż
zdrobn. bilansik mrz
czas. bilansować ndk.
przym. bilansowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. bilancio[3] < łac. bilanxwaga o dwóch szalach
uwagi:
zob. też bilans w Wikipedii
zob. też bilans w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bilans” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Art. 19.2
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bilans” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.