bigować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bigować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bʲiˈɡɔvaʨ̑], AS[bʹigovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) druk. rowkować; zob. też bigowanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bigowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. biegen[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 34.