bigott

bigott (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [biˈɡɔt]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bigoteryjny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bigotte ein bigotter bigotter	die bigotte eine bigotte bigotte	das bigotte ein bigottes bigottes	die bigotten bigotten bigotte
Gen.	słaba mieszana mocna	des bigotten eines bigotten bigotten	der bigotten einer bigotten bigotter	des bigotten eines bigotten bigotten	der bigotten bigotten bigotter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bigotten einem bigotten bigottem	der bigotten einer bigotten bigotter	dem bigotten einem bigotten bigottem	den bigotten bigotten bigotten
Akk.	słaba mieszana mocna	den bigotten einen bigotten bigotten	die bigotte eine bigotte bigotte	das bigotte ein bigottes bigottes	die bigotten bigotten bigotte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bigotterie ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bigott (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bigoteryjny

rzeczownik

(2.1) bigot

(2.2) bigotka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: