bigoreksja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bigoreksja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. med. męska odmiana anoreksji[1]; zaburzenie polegające na obsesyjnej dbałości o masę mięśniową bazujące na przekonaniu, że nie jest się wystarczająco muskularnym/że nie ma się wystarczająco dużych mięśni; obsesja na punkcie umięśnionego ciała
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ćwiczenia fizyczne  w ich wykonaniu zachowaniami kompulsywnymi, kompensującymi wyobrażeniowe niedostatki dotyczące fizycznego wyglądu (np. bigoreksja w przypadku kulturystów permanentnie niezadowolonych ze swojego wyglądu).[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odwrotna anoreksja, dysmorfia mięśniowa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bigorektyk mos, bigorektyczka ż
przym. bigorektyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. bigorexia < ang. big + gr. ὄρεξις (óreksis)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Teresa Smółkowa, Nowe słownictwo polskie: A-H, Wydawnictwo Lexis, 2004, s. 64
  2. Humanistyczny wymiar kultury fizycznej, red. nauk.: Mariusz Zasada, Mariusz Klimczyk, Hanna Żukowska, Radosław Muszkieta, Mirosława Cieślicka, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2010, ISBN 978-83-62750-01-6, s. 404