bifurcation

bifurcation (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˌbaɪfəˈkeɪʃən/, SAMPA: /%baIf@"keIS@n/

amer. enPR: bī'fər-kāʹshən, IPA: /ˌbaɪfɚˈkeɪʃən/, SAMPA: /%baIf@`"keIS@n/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozwidlenie, rozgałęzienie

(1.2) mat. bifurkacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bifurcate

czas. bifurcate

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bifurcation (język francuski)

wymowa:

IPA: /bi.fyʁ.ka.sjɔ̃/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozwidlenie, rozgałęzienie, odgałęzienie

odmiana:

(1.1) lp bifurcation; lm bifurcations

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bifurcation (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozgałęzienie, rozwidlenie, bifurkacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: