Przejdź do zawartości

bifurcation

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bifurcation (język angielski)

[edytuj]
wymowa:
bryt. IPA/ˌbaɪfəˈkeɪʃən/, SAMPA/%baIf@"keIS@n/
amer. enPR: bī'fər-kāʹshən, IPA/ˌbaɪfɚˈkeɪʃən/, SAMPA/%baIf@`"keIS@n/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozwidlenie, rozgałęzienie
(1.2) mat. bifurkacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bifurcate
czas. bifurcate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bifurcation (język francuski)

[edytuj]
wymowa:
IPA/bi.fyʁ.ka.sjɔ̃/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozwidlenie, rozgałęzienie, odgałęzienie
odmiana:
(1.1) lp bifurcation; lm bifurcations
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bifurcation (interlingua)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozgałęzienie, rozwidlenie, bifurkacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: