bieszczadzki

bieszczadzki (język polski)

wymowa:

IPA: [bʲjɛʃˈʧ̑aʦ̑ʲci], AS: [bʹi ̯eščacʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Bieszczadami, dotyczący Bieszczad, pochodzący z Bieszczad

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bieszczadzki		bieszczadzka	bieszczadzkie	bieszczadzcy	bieszczadzkie
dopełniacz	bieszczadzkiego		bieszczadzkiej	bieszczadzkiego	bieszczadzkich
celownik	bieszczadzkiemu		bieszczadzkiej	bieszczadzkiemu	bieszczadzkim
biernik	bieszczadzkiego	bieszczadzki	bieszczadzką	bieszczadzkie	bieszczadzkich	bieszczadzkie
narzędnik	bieszczadzkim		bieszczadzką	bieszczadzkim	bieszczadzkimi
miejscownik	bieszczadzkim		bieszczadzkiej	bieszczadzkim	bieszczadzkich
wołacz	bieszczadzki		bieszczadzka	bieszczadzkie	bieszczadzcy	bieszczadzkie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Przywitał nas dyrektor Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) powiat / dziad / archiprezbiteriat / bard / dodatek bieszczadzki • Bieszczadzki Park Narodowy / Oddział Straży Granicznej • Worek Bieszczadzki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bieszczady nmos, bieszczadnik mos, bieszczadniczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Bieszczady

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) бещадский
• ukraiński: (1.1) вещадський

źródła: