bienaventurado

bienaventurado (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [bje.na.βen̦.tu.ˈɾa.ðo]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. błogosławiony

(1.2) szczęśliwy

(1.3) iron. naiwny, prostoduszny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) rel. błogosławiony

odmiana:

(1) lp bienaventurado m, bienaventurada ż; lm bienaventurados m, bienaventuradas ż

przykłady:

(1.1) Bienaventurados los pobres en espíritu, porque de ellos es el reino de los cielos (Mt 5:3). → Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie (Mt 5,3).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) beato, santo, bendito

(1.2) feliz, afortunado

(1.3) cándido, incauto, sencillo

(2.1) beato

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bienaventuranza ż, bienaventurada ż

czas. bienaventurar

związki frazeologiczne:

etymologia:

ims. od bienaventurar

uwagi:

źródła: