bielaczy

bielaczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z bielactwem, dotknięty bielactwem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bielaczy		bielacza	bielacze	bielaczy	bielacze
dopełniacz	bielaczego		bielaczej	bielaczego	bielaczych
celownik	bielaczemu		bielaczej	bielaczemu	bielaczym
biernik	bielaczego	bielaczy	bielaczą	bielacze	bielaczych	bielacze
narzędnik	bielaczym		bielaczą	bielaczym	bielaczymi
miejscownik	bielaczym		bielaczej	bielaczym	bielaczych
wołacz	bielaczy		bielacza	bielacze	bielaczy	bielacze
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) plama bielacza

synonimy:

(1.1) albinotyczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) albínský
• francuski: (1.1) albinos
• niemiecki: (1.1) albinotisch
• słowacki: (1.1) albínsky

źródła: