biegła

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

biegła (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbʲjɛɡwa], AS[bʹi ̯egu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. ekspertka powoływana przez sąd, mająca wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiająca zrozumienie związanych z dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: biegły

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp, ż, przesz. od: biec
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po katastrofie w elektrowni sąd powołał biegłą z dziedziny fizyki jądrowej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. biegły
rzecz. biegły mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) forma żeńska od: biegły
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: biegły
źródła: