biednie

biednie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛdʲɲɛ], AS: [bʹi ̯edʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…• i → j  ​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób biedny, skromnie, ubogo

odmiana:

(1.1) st. wyższy biedniej; st. najwyższy najbiedniej

przykłady:

(1.1) Mówiąc łachmaniarz, łachmyta, obdartus, łachudra, oberwaniec, obrzępała czy obszarpaniec wyrażamy dezaprobatę wobec źle, biednie lub brudno odzianych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) bogato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bieda ż, biedota ż, biedny m, biedak m, biedaczka ż, biedaczek mos, biedaczysko n, biedaczyna ż, biedactwo n, biedowanie n

czas. biednieć ndk., zbiednieć dk.

przym. biedny, biedniutki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бедна
• rosyjski: (1.1) бедно
• ukraiński: (1.1) бідно

źródła: