bieżnia

bieżnia (język polski)

bieżnia (1.1)

bieżnia (1.2)

bieżnia (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛʒʲɲa], AS: [bʹi ̯ežʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. specjalny tor do uprawiania biegów lekkoatletycznych; zob. też bieżnia w Wikipedii

(1.2) techn. powierzchnia łożyska, po której toczą się kulki lub wałki

(1.3) sport. techn. urządzenie treningowe do biegania w miejscu

(1.4) zootechn. ogrodzony teren służący do przymusowego spaceru reproduktorów hodowlanych

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bieżnia	bieżnie
dopełniacz	bieżni	bieżni
celownik	bieżni	bieżniom
biernik	bieżnię	bieżnie
narzędnik	bieżnią	bieżniami
miejscownik	bieżni	bieżniach
wołacz	bieżnio	bieżnie

przykłady:

(1.3) Zakupiono także nowe aparaty USG z opcjami do badań echokardiograficznych, a także ergometr do prób wysiłkowych z bieżnią, holter ciśnieniowy, 2 defibrylatory oraz 2 elektrokardiografy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bieganie n, bieżnik m, bieg mrz

czas. biec, biegać, biegnąć, bieżyć, bieżnikować, bieżeć

przym. bieżny, bieżnikowy, biegowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) running track
• białoruski: (1.1) бегавая дарожка ż
• duński: (1.1) løbebane w; (1.3) løbebånd n
• francuski: (1.1) piste (d'athlétisme)
• niemiecki: (1.3) Laufband n
• norweski (bokmål): (1.1) løpebane m
• norweski (nynorsk): (1.1) løpebane m/ż, løpebane m/ż
• ukraiński: (1.1) бігова доріжка ż
• węgierski: (1.1) futópálya; (1.3) futópad

źródła: