biada

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

biada (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbʲjada], AS[bʹi ̯ada], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. nieszczęście
(1.2) daw. bieda

wykrzyknik

(2.1) wskazuje na to, że coś lub kogoś czeka wielkie nieszczęście
odmiana:
przykłady:
(2.1) Biada nam! będziemy zgubieni.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biadanie n
związki frazeologiczne:
biada temu, co cudze połyka i zjada
etymologia:
od prasł. *běda
zob. bieda
(1.1-1.2) w użyciu do XVIII wieku[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „biada” w: Poradnia językowa PWN.

biada (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. obrok (z owsa itp.)
odmiana:
(1.1) lp biada; lm biade
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. abbiadare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: