białogłowa

białogłowa (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbʲjawɔˈɡwɔva], AS: [bʹi ̯au̯ogu̯ova], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. dziś książk. żart. kobieta zamężna; zob. też białogłowa w Wikipedii

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż zob. białogłowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	białogłowa	białogłowy
dopełniacz	białogłowy	białogłów
celownik	białogłowie	białogłowom
biernik	białogłowę	białogłowy
narzędnik	białogłową	białogłowami
miejscownik	białogłowie	białogłowach
wołacz	białogłowo	białogłowy

przykłady:

(1.1) Matka moja oświadcza, mądra białogłowa, / Że z drugim mężem dom ten opuścić gotowa, / A ja się śmieję wesół, ot sobie trzpiot młody!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mężatka, daw. białka

antonimy:

(1.1) panna, niewiasta

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. białogłowy

rzecz. białagłowka ż

związki frazeologiczne:

kto ma rozum zdrowy, nie słucha białogłowy

etymologia:

od bieli czepca noszonego na głowach przez kobiety zamężne – pol. biały + głowa

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: