bezwolny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezwolny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma własnej woli
(1.2) o słabej woli, niepotrafiący się sprzeciwić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Być może był przyzwoitym człowiekiem, który nie znosił już grania haniebnej roli w Historii, jak bezwolna marionetka w rękach półmartwego cesarstwa.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezwolne narzędzie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. bezwolnie
rzecz. bezwolność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Louis de Bernières, Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι, ISBN 960-274-119-8, str. 438