bezprecedensowy

bezprecedensowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. bez precedensu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezprecedensowy		bezprecedensowa	bezprecedensowe	bezprecedensowi	bezprecedensowe
dopełniacz	bezprecedensowego		bezprecedensowej	bezprecedensowego	bezprecedensowych
celownik	bezprecedensowemu		bezprecedensowej	bezprecedensowemu	bezprecedensowym
biernik	bezprecedensowego	bezprecedensowy	bezprecedensową	bezprecedensowe	bezprecedensowych	bezprecedensowe
narzędnik	bezprecedensowym		bezprecedensową	bezprecedensowym	bezprecedensowymi
miejscownik	bezprecedensowym		bezprecedensowej	bezprecedensowym	bezprecedensowych
wołacz	bezprecedensowy		bezprecedensowa	bezprecedensowe	bezprecedensowi	bezprecedensowe

przykłady:

(1.1) Ten personalny atak na 59-letniego Janukowycza według komentatorów ukraińskiej sceny politycznej był bezprecedensowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezprecedensowy atak • bezprecedensowy charakter czegoś • bezprecedensowa decyzja / sprawa • bezprecedensowe przedsięwzięcie / wydarzenie

synonimy:

(1.1) bezprzykładny, jedyny w swoim rodzaju, niebywały, pierwszy, wyjątkowy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzadki

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezprecedensowość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) unprecedented
• białoruski: (1.1) беспрэцэдэнтны
• czeski: (1.1) bezprecedentní
• niemiecki: (1.1) präzedenzlos, beispiellos
• rosyjski: (1.1) беспрецедентный
• słowacki: (1.1) bezprecedentný
• ukraiński: (1.1) безпрецедентний
• włoski: (1.1) inaudito

źródła: