bezoar

bezoar (język polski)

bezoar (1.1)

wymowa:

IPA: [bɛˈzɔar], AS: [bezoar]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wet. kulisty twór powstający w żołądkach przeżuwaczy z niestrawionych resztek pokarmu, sierści oraz włókien roślinnych; zob. też bezoar w Wikipedii

(1.2) daw. odtrutka

odmiana:

przykłady:

(1.1) Bezoary były w średniowieczu uważane za talizmany, przypisywano im właściwości magiczne i lecznicze (używane były jako odtrutki).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bezoarowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) franc.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bezoar

źródła:

bezoar (język angielski)

wymowa:

amer. enPR: bēʹzōr, IPA: /ˈbizɔɹ/ lub /ˈbizoɹ/

bryt. (RP) IPA: /ˈbiːzɔː/ lub /ˈbɛzəʊɑː/

podział przy przenoszeniu wyrazu: be•zoar

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wet. bezoar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: