bezecnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezecnica (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta bezwstydna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Może to nie o jednę z tych bezecnic stawiasz życie na kartę![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezeceństwo n, bezecność ż
forma męska bezecnik m
przym. bezecny
przym. bezecnie
przysł. bezecnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bezecny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Rodziewiczówna, Między ustami a brzegiem puharu, Lwów — Poznań 1922.