bezdzietny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezdzietny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bɛʑˈʥ̑ɛtnɨ], AS[beźʒ́etny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający dzieci, potomstwa[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Starsza córka Janina jest bezdzietna, a brat Józef ma córkę Marię[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) być bezdzietnym • bezdzietne małżeństwo
synonimy:
(1.1) bezpotomny
antonimy:
(1.1) wielodzietny
hiperonimy:
(1.1) samotny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezdzietność ż
przysł. bezdzietnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „bezdzietny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Urszula Giżyńska, Tygodnik Regionalny "Gazeta Częstochowska", 11/09/2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.