bezdźwięczny
Wygląd
bezdźwięczny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nie wydający dźwięku (głosu)
- (1.2) nie dający się usłyszeć
- (1.3) jęz. o spółgłoskach: taka, przy wymawianiu której nie drżą więzadła głosowe
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezdźwięczny bezdźwięczna bezdźwięczne bezdźwięczni bezdźwięczne dopełniacz bezdźwięcznego bezdźwięcznej bezdźwięcznego bezdźwięcznych celownik bezdźwięcznemu bezdźwięcznej bezdźwięcznemu bezdźwięcznym biernik bezdźwięcznego bezdźwięczny bezdźwięczną bezdźwięczne bezdźwięcznych bezdźwięczne narzędnik bezdźwięcznym bezdźwięczną bezdźwięcznym bezdźwięcznymi miejscownik bezdźwięcznym bezdźwięcznej bezdźwięcznym bezdźwięcznych wołacz bezdźwięczny bezdźwięczna bezdźwięczne bezdźwięczni bezdźwięczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.3) Przy spółgłoskach dźwięcznych – b, g, d itd. – drgają wiązadła głosowe; przy bezdźwięcznych z kolei – t, p, k itp. – nie drgają[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) niemy, bezgłośny, atoniczny
- (1.2) niesłyszalny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dźwięczność ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) voiceless, soundless, surd; (1.2) soundless; (1.3) voiceless
- baskijski: (1.3) ahoskabe
- białoruski: (1.1) бязгучны, ціхі
- francuski: (1.1) aphone; (1.3) sourd, aphone
- hiszpański: (1.1) insonoro; (1.3) sordo
- jidysz: (1.3) אומשטימיק
- niemiecki: (1.1) stimmlos, tonlos, klanglos, lautlos; (1.3) stimmlos
- nowogrecki: (1.1) άηχος; (1.3) άηχος
- rosyjski: (1.1) беззвучный, бесшумный; (1.2) беззвучный; (1.3) глухой
- słowacki: (1.3) neznelý
- ukraiński: (1.1) беззвучний; (1.2) беззвучний
- węgierski: (1.1) hangtalan
- źródła: