bezbożnictwo

bezbożnictwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛzbɔʒʲˈɲit͡stfɔ], AS: [bezbožʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. postawa negująca istnienie Boga

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bezbożnictwo
dopełniacz	bezbożnictwa
celownik	bezbożnictwu
biernik	bezbożnictwo
narzędnik	bezbożnictwem
miejscownik	bezbożnictwie
wołacz	bezbożnictwo

przykłady:

(1.1) Zbudowany na niesprawiedliwości, oszustwie, bezbożnictwie, deprawacji – ludożerczy system kapitalizmu państwowego doprowadził bogaty do niedawna kraj do zupełnej ruiny (…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ateizm, ateuszostwo, bezbożeństwo, bezbożność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezbożeństwo n, bezbożność ż, bezbożnik m, bezbożnica ż

przym. bezbożny

przysł. bezbożnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бязбожніцтва n, бязбожжа n
• esperanto: (1.1) sendieco, sendiismo
• kazachski: (1.1) құдайсыздық
• litewski: (1.1) bedievybė ż
• rosyjski: (1.1) безбожие n
• ukraiński: (1.1) безбожництво n

źródła: