bezaubern

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezaubern (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA/bəˈtsaʊbɐn/
podział przy przenoszeniu wyrazu: be•zau•bern
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) oczarowywać, oczarować
odmiana:
(1.1)[1] bezaubern (bezaubert), bezauberte, bezaubert (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bezaubern n, Bezauberung ż
przym. bezaubernd
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zaubernanzaubernbezaubernentzaubernfortzaubernherbeizaubernhervorzaubernherzaubernvorzaubernverzaubernwegzaubern
źródła: