bewehren

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bewehren (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈveːʀən]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) wojsk. zbroić (się), uzbroić (się)
(1.2) bud. zbroić, uzbroić (np. beton)
(1.3) praw. sankcjonować karą
odmiana:
(1.1-3)[1] bewehren (bewehrt), bewehrte, bewehrt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bewehren n, Bewehrung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: wehrenabwehrenbewehrenerwehrenverwehren
źródła: