beundrare

beundrare (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) adorator, wielbiciel

odmiana:

(1.1) en beundrare, beundrar(e)n, beundrare, beundrarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. beundran, beundrarinna

czas. beundra

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: