betucht

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

betucht (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈtuːxt] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. nadziany, majętny, bogaty
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sie hat einen betuchten Kerl geheiratet. → (Ona) wyszła za mąż za majętnego faceta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
jid. בטוח (betuech) < hebr. בטוח (batuach) → pewny[1]
uwagi:
źródła: