betteln

betteln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈbɛtl̩n] IPA: [ˈbɛtl̩tə] IPA: [ɡəˈbɛtl̩t]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) żebrać

odmiana:

(1.1) bettel|n (bettelt), bettelte, gebettelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Betteln n, Bettelei ż, Bettel m, Gebettel n, Bettler m, Bettlerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: betteln • abbetteln • anbetteln • ausbetteln • durchbetteln • einbetteln • erbetteln

źródła: