bettelarm

bettelarm (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˌbɛtl̩ˈʔaʁm]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (bardzo) biedny, ubogi

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bettelarme ein bettelarmer bettelarmer	die bettelarme eine bettelarme bettelarme	das bettelarme ein bettelarmes bettelarmes	die bettelarmen bettelarmen bettelarme
Gen.	słaba mieszana mocna	des bettelarmen eines bettelarmen bettelarmen	der bettelarmen einer bettelarmen bettelarmer	des bettelarmen eines bettelarmen bettelarmen	der bettelarmen bettelarmen bettelarmer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bettelarmen einem bettelarmen bettelarmem	der bettelarmen einer bettelarmen bettelarmer	dem bettelarmen einem bettelarmen bettelarmem	den bettelarmen bettelarmen bettelarmen
Akk.	słaba mieszana mocna	den bettelarmen einen bettelarmen bettelarmen	die bettelarme eine bettelarme bettelarme	das bettelarme ein bettelarmes bettelarmes	die bettelarmen bettelarmen bettelarme

przykłady:

(1.1) Sie war bettelarm. → (Ona) była bardzo uboga.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: