betoken

betoken (język angielski)

wymowa:

IPA: /bɪˈtoʊ.kən/

wymowa amerykańska^ⓘ

wymowa brytyjska^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) znaczyć, świadczyć o czymś

(1.2) zapowiadać, wróżyć

odmiana:

(1.1-2) betoken, betokened, betokened, betokens, betokening

przykłady:

(1.1) As the lawyers say, ‘Silence betokens consent.’ → Jak mawiają prawnicy, „milczenie świadczy o zgodzie”.

(1.2) Despite all the resistance and foot dragging, Vatican II betokened change, sometimes very colorfully. → Mimo całego oporu i przeciągania, sobór watykański II zapowiadał zmiany, niekiedy bardzo barwnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.ang. betacnian < st.ang. be- + tacnian < st.ang. tacn lub pragerm. *taiknōjanan

uwagi:

źródła: