beskylde

beskylde (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) oskarżać, obwiniać

odmiana:

(1.1) at beskylde, beskylder, beskyldte, beskyldt

przykłady:

(1.1) Kirken beskyldte det nye parti for »grotesk antiklerikalisme«. → Kościół oskarżył nową partię o „groteskowy antyklerykalizm”.

(1.1) De polske politikere bliver ofte beskyldt for homofobi, de afviser dog kritikken som grundløs. → Polscy politycy są często oskarżani o homofobię, odrzucają jednak tę krytykę jako nieuzasadnioną.

składnia:

(1.1) at beskylde ng for at bezok. / at beskylde ng for ngt

kolokacje:

synonimy:

(1.1) anklage

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. beskyldning

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

beskylde (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) oskarżać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: