beskäftig
beskäftig (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nadgorliwy, przesadnie usłużny, narzucający się, natrętny
- odmiana:
- (1.1) beskäftig, beskäftigt, beskäftiga; st. wyższy beskäftigare; st. najwyższy beskäftigast
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) beställsam, tjänstvillig, fjäskig
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. beskäftighet
- przysł. beskäftigt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: