besiegen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

besiegen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈziːɡən] ?/i wymowa austriacka?/i IPA[bəˈziːktə] IPA[bəˈziːkt]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) pokonywać, pokonać, odnosić zwycięstwo, odnieść zwycięstwo
odmiana:
(1.1)[1] besieg|en (besiegt), besiegte, besiegt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Besiegen n, Besiegung ż, Besiegter m, Besiegte ż
przym. besiegt
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. be- + siegen
uwagi:
zobacz też: siegenbesiegenversiegen
źródła: