bescheinigen

bescheinigen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈʃaɪ̯nɪɡn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zaświadczać, zaświadczyć

odmiana:

(1.1) bescheinig|en, bescheinigte, bescheinigt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bescheinigung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: