beniaminek
beniaminek (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. ulubione dziecko w rodzinie, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane[1]
- (1.2) książk. osoba najmłodsza w grupie i przez to faworyzowana przez społeczność[2]
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) sport. drużyna sportowa rozgrywająca swój pierwszy sezon w lidze, po awansie z niższej klasy rozgrywkowej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik beniaminek beniaminki dopełniacz beniaminka[3] beniaminków celownik beniaminkowi beniaminkom biernik beniaminka beniaminków narzędnik beniaminkiem beniaminkami miejscownik beniaminku beniaminkach wołacz beniaminku beniaminki depr. M. i W. lm: (te) beniaminki[4] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik beniaminek beniaminki[3] dopełniacz beniaminka beniaminków celownik beniaminkowi beniaminkom biernik beniaminka beniaminków narzędnik beniaminkiem beniaminkami miejscownik beniaminku beniaminkach wołacz beniaminku beniaminki[3]
- przykłady:
- (2.1) Absolutnym beniaminkiem ligi była Siarka Tarnobrzeg[5].
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) beniaminek ekstraklasy / ligi / Bundesligi / Premier League • beniaminek awansował / zdeklasował
- synonimy:
- antonimy:
- (2.1) spadkowicz
- hiperonimy:
- (1.1) ulubieniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Beniaminek < pol. Beniamin (imię najmłodszego syna biblijnego patriarchy Jakuba)[1]
- (2.1) z (1.1) (najmłodszy w gronie)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Benjamin m, Nesthäkchen n
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „beniaminek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „beniaminek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 51.
- ↑ Hasło „beniaminek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Wikipedii
