benefaktorski
benefaktorski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) daw. związany z benefaktorem, dotyczący benefaktora[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik benefaktorski benefaktorska benefaktorskie benefaktorscy benefaktorskie dopełniacz benefaktorskiego benefaktorskiej benefaktorskiego benefaktorskich celownik benefaktorskiemu benefaktorskiej benefaktorskiemu benefaktorskim biernik benefaktorskiego benefaktorski benefaktorską benefaktorskie benefaktorskich benefaktorskie narzędnik benefaktorskim benefaktorską benefaktorskim benefaktorskimi miejscownik benefaktorskim benefaktorskiej benefaktorskim benefaktorskich wołacz benefaktorski benefaktorska benefaktorskie benefaktorscy benefaktorskie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. benefaktor mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. benefaktor + -ski
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „benefaktorski” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
