bellatrix

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bellatrix (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojowniczka[1]
odmiana:
(1.1) bellātrīx, bellātrīcis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbellātrīxbellātrīcēs
dopełniaczbellātrīcisbellātrīcum
celownikbellātrīcībellātrīcibus
biernikbellātrīcembellātrīcēs
ablatywbellātrīcebellātrīcibus
wołaczbellātrīxbellātrīcēs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bello
rzecz. bellator m, bellum n
przym. bellicus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bellatrix” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bellatrix&oldid=7151409”