belgijskość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

belgijskość (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest belgijskie; cecha tych, którzy belgijscy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zastępcą zaś do spraw cywilnych został prezydent regencji kolońskiej, SS-Brf Eggert Reeder, reprezentant tradycji staropruskiej, wróg idei belgijskości[1].
składnia:
(1.1) belgijskość + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. belg mzw, Belgia ż, Belg mos, Belgijka ż
przym. belgijski
przysł. belgijsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. belgijski + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Czesław Madajczyk, Faszyzm i okupacje, 1938-1945: wykonywanie okupacji przez państwa Osi w Europie, s. 311, Wydawnictwo Poznańskie, 1984.