belehren

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

belehren (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈleːʀən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) pouczać, pouczyć
odmiana:
(1.1)[1] belehr|en (belehrt), belehrte, belehrt (haben)
przykłady:
składnia:
(1.1) etw./jdn. +Akk. über etw. +Akk. belehren
kolokacje:
(1.1) eines Besseren/Bessren belehren
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Belehren n, Belehrung ż
przym. belehrerisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: lehrenbelehren
źródła: