bekrefte

bekrefte (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: [bəˈkɾeftə]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) potwierdzać

odmiana:

(1.1) å bekrefte, bekrefter, bekreftet, bekreftet lub å bekrefte, bekrefter, bekrefta, bekrefta

przykłady:

(1.1) Kan du bekrefte at du har fått mailen min? → Czy możesz potwierdzić, że dostałeś mojego maila?

(1.1) Det er unntaket som bekrefter regelen. → To wyjątek, który potwierdza regułę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bekreftelse

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: