begivenhet

begivenhet (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) wydarzenie

odmiana:

(1.1) en begivenhet, ~en, ~er, ~ene lub ei begivenhet, ~a, ~er, ~ene

przykłady:

(1.1) Kommunismens sammenbrudd i Europa var en historisk begivenhet. → Upadek komunizmu w Europie był wydarzeniem historycznym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) händelse

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: