begatten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

begatten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈɡatn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zool. zapładniać, zapłodnić, kryć, pokrywać, pokryć (o samcach)
(1.2) zool. kopulować, parować się
odmiana:
(1.1)[1] begatt|en (begattet), begattete, begattet (haben)
przykłady:
składnia:
(1.2) sich begatten
kolokacje:
(1.1) Begattungstrieb
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Begatten n, Begattung ż, Begatterich m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: