befogenhet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

befogenhet (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) uprawnienie, upoważnienie, kompetencja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rättighet, behörighet, kompetens
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od szw. befogad → uprawniony
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=befogenhet&oldid=7777437”