befogenhet

befogenhet (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) uprawnienie, upoważnienie, kompetencja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rättighet, behörighet, kompetens

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

od szw. befogad → uprawniony

uwagi:

źródła: