beeper

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

beeper (język polski)[edytuj]

wymowa:
(spolszczona) ‹biper›, IPA[ˈbʲipɛr], AS[bʹiper], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) elektron. brzęczyk
(1.2) telekom. pager
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Spod kanapy usłyszeliśmy sygnał beepera.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buzzer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. beeper < ang. beep + -er
uwagi:
(1.1) inna pisownia biper
tłumaczenia:
źródła:

beeper (język angielski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) elektron. brzęczyk (coś, co wytwarza dźwięki biiip)
(1.2) telekom. pager
odmiana:
(1.1-2) lp beeper; lm beepers
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buzzer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beep
czas. beep
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. beep + -er
uwagi:
źródła: